Resolutie 984 Veiligheidsraad Verenigde Naties
 | ||
|---|---|---|
| Van de | Veiligheidsraad van de Verenigde Naties | |
| Datum | 11 april 1995 | |
| Nr. vergadering | 3514 | |
| Code | S/RES/984 | |
| Stemming | voor 15 onth. 0 tegen
0 | |
| Onderwerp | Kernwapens | |
| Beslissing | De Veiligheidsraad moet onmiddellijk ingrijpen als een niet-kernland met kernwapens wordt aangevallen. | |
| Samenstelling VN-Veiligheidsraad in 1995 | ||
| Permanente leden | ||
| Niet-permanente leden | ||
| ||
De landen met kernwapens: ■ Grote kernmacht ■ Middelmatige kernmacht ■ Kleine kernmacht ■ Veronderstelde kernmacht | ||
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Resolutie 984 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties werd unaniem door de VN-Veiligheidsraad aangenomen op 11 april 1995.
Inhoud
[bewerken | brontekst bewerken]Waarnemingen
[bewerken | brontekst bewerken]De Veiligheidsraad stelde dat alles moest worden gedaan om het gevaar van kernoorlog af te wenden, de verspreiding van kernwapens tegen te gaan en internationale samenwerking inzake het vreedzaam gebruik van kernenergie te promoten, en wees in die zin op het belang van het non-proliferatieverdrag. De landen die geen kernwapens hebben wilden hierover meer garanties hebben. Deze resolutie was een stap in die richting.
Handelingen
[bewerken | brontekst bewerken]Alle kernlanden van het verdrag hadden veiligheidsgaranties gegeven aan niet-kernlanden die deel uitmaakten van het verdrag. De Veiligheidsraad erkende dat ze, en zeker haar permanente leden die allen kernlanden zijn, meteen in overeenstemming met het Handvest van de Verenigde Naties moest handelen als kernwapens tegen een niet-kernland werden gebruikt. Daarvoor kon ze onder meer een onderzoek doen naar de situatie en helpen het conflict op te lossen. De lidstaten werden gevraagd het slachtoffer van een kernaanval technisch, medisch, wetenschappelijk of humanitair bij te staan moest het hierom vragen. De Veiligheidsraad zou procedures opstellen inzake compensatie na een dergelijke agressie. Sommige landen hadden gezegd een slachtoffer onmiddellijk te hulp te zullen schieten, wat werd gewaardeerd.
Alle landen werden gevraagd, zoals voorzien in artikel VI van het verdrag, te onderhandelen over maatregelen ter ontwapening en een verdrag over een volledige ontwapening. Doch had men ook het recht op verdediging als een VN-lidstaat werd aangevallen.
Verwante resoluties
[bewerken | brontekst bewerken]- Resolutie 699 Veiligheidsraad Verenigde Naties (1991)
- Resolutie 825 Veiligheidsraad Verenigde Naties (1993)
· 
· 